Ploeg één kreeg de ondankbare taak om op deze laatste speeldag de leiders uit Sint-Amandsberg te mogen bekampen. Fabio had zich uitstekend voorbereid de avond/nacht voordien in een Gentse cocktailbar. Hij kwam prima uit de opening en door het eerder gewaagde spel van zijn rivaal kon hij twee pionnen snoepen. Helaas begon de alcohol zijn werk te doen en werd het spel van Fabs ook duidelijk minder. Zijn loper raakte ingesloten net als zijn inspiratie en er werd haastig remise afgesproken om erger te voorkomen? Bernard kwam een oude bekende tegen op het derde bord, waar hij vorig jaar nog tegen verloren had. Dit keer was onze Torrewachter wakkerder en na een gelijk opgaande partij werden ook hier de punten gedeeld toen de zware stukken van het schaakbord waren verdwenen. Marc verkeert momenteel niet in de vorm van zijn leven, ook tegen een sympathieke Mercateller die tot drie keer remise aanbood liep het uiteindelijk verkeerd. Het siert echter de Tieltse Tornado dat hij met licht voordeel toch voor de zege wou gaan. Jammer van die stomme pionblunder die meteen het einde van de match inluidde. Eerste bord Martijn was opvallend stil na afloop van zijn dertig zetjes durende wedstrijd. Hij kreeg een lesje in de Doorschuifvariant van het Frans en is nog altijd op zoek waar het fout liep. Pauwel kwam uitstekend uit de opening, de partij verzandde dan in een soort 'geschuifel' van stukken waarbij de dame van onze Torrewachter dreigde ingesloten te worden. Het was alle hens aan dek, maar zelfs een torenoffer kon de meubelen (of beter de partij) niet redden. Een loper ging verloren en dat was voldoende voor Mercatelliaanse winst. Rots in de branding Michielangelo deed wat hij bijna het ganse seizoen presteerde en dat was niet verliezen. Het begon nochtans niet zo veelbelovend in een Tarrasch beter gekend door de overbuur. Onder druk blunderde Michiel een pion en hij moest nog hard aan de bak om terug te komen. De Mercatelliaan verzuimde om het af te maken en Michiel kwam terug langszij. Na meer dan vier uur wroeten werd een half puntje voor de ploeg behaald. De eindstand was 4,5-1,5 en Mercatel was hiermee door slechtere scheidingspunten net geen kampioen. Het is Wetteren die hier met de zegebloemen gaat lopen.
Ploeg twee moest al sterk voor de dag komen om nog een waterkansje op de titel te houden, maar dan was het nog afhankelijk van wat Brugge deed (liefst verliezen dus). Beide voorwaarden werden echter niet vervuld, Brugge won probleemloos en is de terechte kampioen in onze reeks en het tweede team was op zijn zachtst gezegd helemaal niet bij de zaak. Het begon overal uitstekend, maar naarmate de namiddag vorderde keerden de kansen en gingen ook de punten naar de verkeerde kant. Yannick slaagde er als enige in om een halfje binnen te rijven. het begon met een obscure variant van het Schots Gambiet, de Nakhmanson. Yannick kende het duidelijk niet en was zeer verbaasd om plots twee pionnen en een loper in de plus te staan. Het bleek allemaal gespeeld te zijn met voorbedachten rade want ons eerste bord kreeg een zware aanval te verduren. Yannick overleefde na het teruggeven van een kwaliteit en beide kemphanen kwamen tenslotte in een eindspel terecht met toch wat voordeel voor onze man. Helaas schatte Yannick het gevaar van een infiltrerende toren verkeerd in en hij ging om erger te voorkomen in op het remise-aanbod van zijn rivaal. Chris speelde voor de gelegenheid de Grand-Prix-Attack en hij slaagde er in om een behoorlijke stelling uit te bouwen. In het middenspel verzuimde hij echter om de beslissende en winnende zet te spelen. De kansen keerden en toen ook nog een paard verloren ging, werd het al helemaal dramatisch. Erik werd nog eens van onder het stof gehaald of beter gezegd deze levende Roeselaarse legende 'depanneerde' nog maar eens ploeg twee, waarvoor onze oprechte dank. Hij weerde zich kranig tegen een op papier veel sterkere rivaal in een Doorschuifvariant van het Frans. Na een lange rokade stond onze Torrewachter beter en had hij een half uur meer op zijn klok. Gunstige vooruitzichten dus, maar het spel werd complexer en Eriks kop begon zeer te doen. Hij moest wat langer nadenken en verloor veel tijd. Beide spelers kwamen in tijdnood en daar kon de Aalternaar het best mee om. Onder zware druk verloor Erik twee pionnen en gaf moegestreden op. Sean speelde naar eigen zeggen een toffe Caro-Kann, na afloop zal hij die toch niet meer zo leuk vinden of vergis ik me? Een discutabel offer in het middenspel had Sean een goede uitgangspositie opgeleverd, maar helaas ook een onveilige koningsstelling. Er volgde een vijandelijke koningsaanval die eindigde met een pijnlijk mat. 3.5-0.5 was het finale harde verdict.
Uitslagen van de clubcompetitie:
De kalender: