Nieuws

Bert neemt het woord:

"Op speeldag 5 stond een waar burenduel op het programma. Met Izegem kwam de laatste in de stand op bezoek, maar toch waren we op ons hoede. Giulia en Robbert konden niet meespelen, Fabio en Marc namen hun plaats in. Bernard kwam goed uit de opening en leek de beste kansen te hebben. Hij weigerde eerst remise, maar even later rookte hij toch de vredespijp met zijn tegenstander. Fabio speelde een sterke partij en kon al snel twee belangrijke lijnen voor zijn torens openen. De witte aanval sloeg door, Fabio won materiaal en even later de partij. Bert stond al snel beter en liet een goede en vrij simpele winstkans onbenut. Zijn tegenstander verdedigde daarna goed. Toen Bert het verkeerde plan koos schakelde zijn tegenstander over naar een koningsaanval. Bert liep even later mat. Marc speelde een spectaculaire partij waarbij zijn stukken aanvankelijk wat ongelukkig stonden. Doordat zijn tegenstander wel erg veel risico nam kwam Marc zichtbaar beter te staan. Toch ging het ook hier mis en kon de Izegemnaar een punt bijschrijven. Alle hoop was gevestigd op Michiel en Martijn. Michiel speelde een evenwichtige partij en probeerde in tijdsnood een combinatie op te zetten. Zwart verdedigde niet nauwkeurig waarna Michiel materiaal won. 2.5-2.5. Alle ogen waren op Martijn gericht. Hij speelde een erg aanvallende partij met onder andere een mooi schijnoffer. Martijn won materiaal, maar kreeg het nog even moeilijk in het eindspel. Hij bleef echter koelbloedig en won. 3.5-2.5. Een zwaar bevochten overwinning waardoor we ons waarschijnlijk nu al verzekeren van een extra jaartje in derde nationale."

Peter neemt het woord:

"De tweede ploeg moest noodgedwongen spelen met twee debutanten. Casper en Sean werden voor de Izegemse leeuwen gegooid, maar dat bleken tamme poesjes te zijn. Derde bordspeler Casper matte geduldig zijn tegenstander af, het begon met pionwinst na een verzwakte koningsdiagonaal, vervolgens kaapte hij een stuk na een tactische blunder van zijn rivaal, gevolgd door wat piongesnoep in het eindspel. Met zo'n overmacht is het opletten voor pat, maar Casper liet zich niet vangen. Sean kreeg een zéér jeugdige knaap aan zijn bord. Het ongetwijfeld jeugdige enthousiasme zorgde voor een eerste grote fout na een vreemd openingsoffer. Sean schaakte verder in een zetel en maakte het nog mooi af, niet met de door iedereen geziene mat in twee, maar naar eigen zeggen koos hij voor een mat in vijf om esthetische redenen! Sean kan dus niet alleen schaken, maar ook nog een potje zeveren en dat hebben we graag. Intussen was het pleit op het eerste bord al beslecht. Grijze eminentie Pauwel speelde tegen oudgediende Johan Debrouwere en het werd al snel remise. Pauwel had namelijk een 'houten hoofd' en zag overgelukkig dat zijn jeugdige medestrijders super gemotiveerd aan de start waren verschenen. Zoals hierboven al uitvoerig beschreven ontgoochelden ze opa Pauwel niet. Buurman Yannick tenslotte had het knap lastig in de opening toen het jonge Izegemse geweld een Fried Liver Attack op zijn schaakbord toverde. Na de stevige start vertraagde het Izegemse tempo zienderogen en Yannick nam het initiatief over. Hij sneed met f5—f4 – f3 als een mes door de witte stelling met mat als gevolg. 3.5-0.5 was het finale eindresultaat. Na het verlies van onze dichtste concurrenten Knokke en Aalst komen we zowaar alleen aan de leiding."

 "Ook ploeg drie keek in Izegemse ogen. Eerste bord Guido haalde weer zijn 'Colle' boven, die plakte aanvankelijk goed toen hij beter uit de opening kwam en na vijftien zetten een kwaliteit kon snoepen. Ook zijn afruilstrategie was succesvol, maar toen nam de gulzigheid toe bij onze Torrewachter. Hij verorberde gretig enkele soldaatjes maar zag de aankomende aanval op zijn koningsstelling niet. Veel tijd ging verloren en in acute tijdnood, 30 seconden voor 4 zetten, ging het goed fout. Een mogelijke remise werd helaas een zure nederlaag. Stijn was aanvankelijk verrast door de rare openingskeuze van zijn tegenspeler, maar hij haalde toch het middenspel zonder al te veel kleerscheuren. De druk op zijn koningsstelling was aanvankelijk groot, maar secuur verdedigen bracht de bordjes gelijk en de partij verzandde in remise. Renaat ging internationaal met een zwaarbevochten match tegen een Syriër. Na een aftastende opening bracht het middenspel vuurwerk met veel verschillend materieel geruil waardoor een complex boeltje op het bord kwam. De Izegemmer had een belangrijk strategisch voordeel met twee vrijpionnen. Onze Torrewachter bleef zijn coole zelve en kon na een mooie combinatie alvast één pion onschadelijk maken. De match kabbelde verder naar een aartsmoeilijk eindspel en wellicht daarom (?) werd de vredespijp ontstoken? Diederik mocht de meubelen redden, maar het gespeelde Damegambiet was niet wat het moest zijn. Hij verloor een 'kwal' (toren versus loper), maar kon de schade enigszins beperken met dubbele pionwinst. Het bleef  een moeilijke wedstrijd voor 'Diedie', die een blunder van zijn overbuur nodig had om een dodelijke pionvork te plaatsen op toren en koning. Met een zuivere toren extra was de rest kinderspel. 2-2 was de terechte (?) einduitslag."

De uitslagen van de clubcompetitie: