Nieuws

Vijfde ronde van de Interclubs, de laatste van 2024, tijd om een tussenbalans op te maken. Ploeg 1 staat autoritair aan de leiding met twee punten voorsprong op eerste achtervolger Chesspirant en drie op een pelotonnetje met onder andere Geraardsbergen en Izegem. Kampioen spelen zit er zeker in, maar omdat we vrijwillig van derde naar vierde gingen, mogen we gedurende twee jaar niet terug naar derde... Ook het tweede team doet het uitstekend met een tweede plaats na het ELO-Oppermachtige Menen. Onze verre buren kunnen een héél sterke ploeg opstellen als ze willen en dat gaan ze zeker doen tegen de Torrewachters want hun natte droom is om die kampioenstitel te behalen. Promoveren als beste tweede lijkt me hier het hoogst haalbare? Laten we het vel van de Pairi Daiza - beer nog niet verkopen voor hij doodgebeten is, want in ronde zes mogen we Menen partij geven. Dat volstaat ruimschoots als inleiding, hier komt de vijfde ronde...

Zondag werd op de heilige Roeselaarse grond door beide ploegen de streekderby tegen Ieper gespeeld. Martijn was kort van stof, want zijn partij was dat ook. Ons eerste bord reet al vroeg in de openingsfase de vijandelijke stelling uiteen met een mooi torenoffer. Het bezorgde hem een duidelijke voorsprong in ontwikkeling en dat zorgde vervolgens voor een blitzkrieg. De vijand spoot nog wat Ieperiet in zijn ogen maar na een zwarte blunder liep het onvermijdelijk mat. Fabio had de avond voordien, wellicht met goede voornemens (?), zich wat moed ingedronken. Het niet respecteren van de juiste hoeveelheden (moed) zorgde voor een slappe op routine gespeelde opening. De vijand probeerde via het centrum de nog niet gerokeerde koning van Fabio te ambeteren. Gelukkig kon Fabs het ergste voorkomen met een leuk tactisch foefje. Het gevolg was een vastlopende stelling en de Ieperling stelde daarom remise voor. Fabio's bonkende hoofd kon daar echt niet neen tegen zeggen. De tegenstander van Warre begon origineel met g3 en b3 om zijn beide lopers te fianchetteren. Warre probeerde daarom met een centrale pionopstoot, maar daar leek het succes van niet meteen duidelijk. Een remisevoorstel van zijn rivaal werd dan ook, na een vluchtige (en ook gunstige) blik op de andere borden, dankbaar aanvaard. Bernard speelde wat 'onbernards' het langst van zijn team. In een betere stelling had hij een extra pion, maar na wat rekenwerk en ook de geur van verschraald bier op de benedenverdieping, zorgden ervoor dat hij remise aanbood en dat werd prompt aangenomen. 2,5-1,5 Caïssa blijft ons gunstig gezind.

Good Old Pauwel mocht het opnemen tegen een andere veteraan uit lang vervlogen Ieperse Oorlogen. De Ieperse oudstrijder speelde zeer stug, profylactisch, anticiperend en zonder enig risico te nemen. Na zo'n twintig zetten ruilde hij echter zijn goede loper voor Pauwels kreupel paard en versterkte zo niet alleen zijn centrum en de veilige positie van zijn koning maar gaf hem ook kansen op de damevleugel. Na veel gefriemel, geschuif en gepruts kwamen er plots liefst twee verbonden vrijpionnen voor onze Torrewachter op het bord en even later zelfs drie. Een daarvan dreigde te muteren in dame en de andere te transformeren in toren en dat was genoeg voor de Ieperse opgave. Voor Marc blijft het zoeken naar zijn oude vorm. Ook zondag liep het verkeerd na een overhaast begin waarbij de soldaatjes wat te enthousiast (lees zonder ruggensteun) naar het front marcheerden. Een tactisch foefje waarbij een paard werd 'geschijnofferd' zorgde voor Ieperse pionwinst. Toen Marc ook nog een eenvoudig schaak miste, was het snel uit. Erik daarentegen blaakt dan weer van zelfvertrouwen. Een Open Siciliaan verzandde ironisch genoeg in een stellingoorlog. De Ieperling besloot daarom nogal creatief via een torenbatterij op de h-lijn te infiltreren. Eriks verdediging stond echter meer dan paraat en de vijandelijke aanval sloeg niet door. De Ieperse aanvalswoede was nog niet getemperd want er volgde nu een poging via de f-lijn. Doordat de vijandelijke eenheden verhuisd werden van front, waagde Erik een tegenaanval via de eerder genoemde h-lijn. Hij kon infiltreren met zijn toren en een levensbelangrijke centrumpion snoepen. De vijandelijke stelling dreigde als een kaartenhuisje in te storten en daarom gooide de Ieperling zijn handdoek in de ring. Yannick speelde wat 'onyannicks' en eerder afwachtend. Het gespeelde Damegambiet was niet zijn beste vertoning van het jaar, wegens stukken die wat ongegroepeerd elkaar stonden aan te staren. Aangezien zijn rivaal niet de meest ondernemende speler was, kreeg Yannick wat tijd om orde op zaken te stellen. Na een doorzichtige poging tot herhaling van zetten, nam onze Torrewachter het initiatief en er volgde dameruil met kwaliteitswinst. Toen er even later een tweede kwaliteit verloren ging om mat achter de paaltjes te voorkomen gaf de Ieperling ontgoocheld op. Met 3-1 mag een  mens al eens thuiskomen...

*Voor wie de WK-match volgt tussen Ding Liren en Gukesh (ik dus van ver): Ook de achtste confrontatie eindigde op een gelijkspel. De stand is dus nog steeds volkomen in evenwicht 4 tegen 4. Wie meer info wil die kan onder andere terecht op de officiële site van het tornooi en die kun je dan weer hier vinden.